गाव माझे
किती आठवू, डोळ्यांत साठवू गाव माझे
स्वप्नाहुनी सुंदर, ह्रदयीचे मंदिर गाव माझे ||धृ||
प्रभात वेळी लगबग सारी, सडा, रांगोळी
नितळ वाहत्या नदीत डुंबून करती आंघोळी
नाद मधुर घंटा वाजता जागे होते गाव माझे ||१||
चुळबुळ करती गुरे वासरे, सरसर दुधाच्या धारा
चौक सारे फुलती वर्दळीने, झुळूक घेई वारा
हसून भेटते, खुशाली वाटते, आपुलकीने गाव माझे ||२||
शेत शिवार आणीक रानोमाळ कष्टती राबती
ऊन सोसून घामेजती, न्याहारी साठी सावलीत बसती
पक्षी खेळती, झाडे डोलती असे नांदते गाव माझे ||३||
सण उत्सव सारे एकोप्याने, खेळ खेळती आनंदाने
सुख दुःखात आधार होती, वागणूक देती सन्मानाने
खोटे कशाला मी सांगू, जगा वेगळे गाव माझे ||४||
किती आठवू, डोळ्यांत साठवू गाव माझे
स्वप्नाहुनी सुंदर, ह्रदयीचे मंदिर गाव माझे ||धृ||
कवी पंडित निंबाळकर
मु पो सांगवी भुसार ता कोपरगाव जि अहमदनगर
७९७२५२३७१७
